Авёс зусім яна не есць, Авёс — табе на кашу. Меню асобае ў яе, У жоўтай птушкі нашай. Ёй і ў траве, і ля вады Хапае ежы ўсякай. Як кашу, што не любіш ты, Завуць яе …
Дзярэ ў кустоўі невялікім Балотны птах на лапці лыка. Між іншым, кажуць у народзе, Што ён у вырай пешшу ходзіць. А мо ў яго бяда якая І ён сяброў сваіх гукае? Незразумела, хоць ты плач. Хоць добра знаем: гэта — …
Ідзе па гароду пузаты, Надзьмуты, з сямейства фазанаў Такі фанабэрлівы птах. А ты напалохаўся: ах! Пабег, ушчапіўся на дрэва. Чакай, драць кашулю не трэба, Бо ты ўжо даволі вялікі, Каб маху даваць ад …
Спіць яна днём, прачынаецца ўночы, Свецяцца ў цемры ліхтарыкі-вочы. Лётае, плача над сонным узгоркам. Мышкі пачуюць — хаваюцца ў норкі. Дзюба — кручком, нібы шар, галава. Хто гэта, дзеці? Пазналі?
Чакаю з рэчкі птушку ранкам І хлеб з балкона ёй кідаю, І птушка за сваім сняданкам Да самых вокнаў падлятае. Крычыць, калі захоча есці Мая рачная папрашайка. Вы здагадаліся ўжо, дзеці, Што прыляцела ў госці …
